مطالعه اثر عصاره فلفل کوهی (Vitagnus castus) بر بلوغ و لقاح آزمایشگاهی اووسیت موش‌های سوری مبتلاشده به سندروم تخمدان پلی‌کیستیک

عدم کاهش کلاژن دیواره فولیکولی منجر به تجمع فولیکول­ها و بروز سندرم تخمدان پلی­کیستیک و کاهش کیفیت اووسیت­ها می‌گردد. هدف ازمطالعه حاضر بررسی اثر عصاره گیاه فلفل­کوهی (Vitagnus castus) بر بلوغ و توان باروری آزمایشگاهی اووسیت‌ها در موش­های سوری مبتلاشده به سندرم تخمدان پلی­کیستیک (ovarian syndrome; PCOpolycystic) بود. بدین منظور تعداد 32 سر موش سوری ماده NMRI (Naval Medical Research Institute) ماده نابالغ 25 روزه با میانگین وزنی 25 گرم تهیه­شده از دانشگاه تبریز، به­طور تصادفیبه 4 گروه آزمایشی به شرح زیر تقسیم شدند: گروه شاهد بدون دریافت عصاره، گروه کنترل PCO بدون دریافت عصاره،  گروه PCO دریافت­کننده365 میلی­گرم عصاره فلفل­کوهی و گروه PCO دریافت­کننده730میلی­گرم عصاره فلفل‌کوهی. برای تهیه اووسیت، موش­های آزمایشی توسط تزریق درون صفاتی هورمون PMSG ­(pregnant mare serum gonadotropin) تیمار شدند و بعد از آسان­کشی،از فولیکول­های تخمدانی تخمک­گیری به­عمل آمده و برای ارزیابی بلوغ و لقاح آزمایشگاهی مورد استفاده قرار گرفتند.نتایج نشان داد که مقادیر هورمون­های تستوسترون و استروژن در گروه­های PCO تیمارشده با عصاره فلفل­کوهی نسبت به گروه ­PCOدریافت­کننده استرادیول ­والرات به طور معنی­داری پایین­تر بود (05/0>p < /em>).همچنین تعداد اووسیت­های نابالغی که به مرحله متافازII رسیدند در گروهPCOدریافت­کننده730 میلی­گرم عصاره فلفل­کوهی نسبت به گروه PCO دریافت­کننده استرادیول­والرات به طور معنی­داری بالاتربود (05/0>p < /em>). اما درصد اووسیت­های لقاح یافته و نیز بلاستوسیست­های تولیدی بین گروه­های آزمایشی تفاوت معنی­داری با هم نداشتند (05/0). از طرف دیگر درصد رویان­های هچ­شده در گروه  PCO­ دریافت کننده365 میلی­گرم عصاره فلفل­کوهی به طور معنی­داری بالاتر از گروه ­PCOدریافت­کننده استرادیول­والرات بود (05/0>p < /em>). یافته­های پژوهش حاضر نشان داد که عصاره گیاه فلفل کوهی باعث تکامل بیشتر اووسیت­ها جهت لقاح و نیز افزایش تکامل رویان­های حاصل از لقاح آزمایشگاهی در حیوانات درگیربا سندرم تخمدان پلی­کیستیک می­شود.